بیوراکتورهای غشایی برای تصفیه فاضلاب
بیورآکتورهای غشایی برای تصفیه فاضلاب ترکیبی از یک روش تصفیه بیولوژیکی رشد معلق، معمولاً لجن فعال، با تجهیزات فیلتراسیون غشایی، معمولاً غشاهای میکروفیلتراسیون کم فشار (MF) یا اولترافیلتراسیون (UF) است. غشاها برای انجام عملکرد مهم جداسازی جامد-مایع استفاده می شوند. در تاسیسات لجن فعال، این امر به طور سنتی با استفاده از زلالکنندههای ثانویه و سوم همراه با فیلتراسیون سوم انجام میشود. دو نوع کلی از سیستم های MBR، سیستم های خلاء (یا گرانش محور) و سیستم های فشار محور هستند. سیستم های خلاء یا گرانش غوطه ور می شوند و معمولاً از الیاف توخالی یا غشاهای صفحه تخت نصب شده در بیوراکتورها یا مخزن غشایی بعدی استفاده می کنند. سیستم های تحت فشار، سیستم های کارتریج درون لوله ای هستند که در خارج از بیوراکتور قرار دارند.
“سیستم MBR” به عنوان یک واحد غشایی کامل و یکپارچه (زیر سیستم ها) با اجزای مرتبط ضروری در نظر گرفته می شود تا به فرآیند اجازه عملکرد مطلوب را بدهد. یک سیستم MBR اغلب از ده یا یازده زیرسیستم تشکیل شده است و شامل غربالگری دقیق (سرپوش)، ناحیه غشایی و در بیشتر موارد، نوعی فرآیند پس از ضدعفونی است.
یک MBR یا منطقه غشایی را میتوان بهعنوان گام اولیه در یک فرآیند بیولوژیکی توصیف کرد که در آن از میکروبها برای تجزیه آلایندهها استفاده میشود که سپس توسط یک سری غشاهای غوطهور (یا عناصر غشایی) فیلتر میشوند. غشاهای منفرد در واحدهایی به نام ماژول ها، کاست ها یا قفسه ها قرار می گیرند و مجموعه ای ترکیبی از این ماژول ها به عنوان واحد غشای کار نامیده می شوند. هوا از طریق پخشکنندههای یکپارچه وارد میشود تا به طور مداوم سطوح غشاء را در طول فیلتراسیون تمیز کند، اختلاط را تسهیل کند و در برخی موارد، اکسیژن را به فرآیند بیولوژیکی کمک کند.
مزایای MBR شامل کاهش ردپایی است که معمولاً 30 تا 50 درصد کوچکتر از تأسیسات لجن فعال معمولی معادل با زلالکنندههای ثانویه و فیلتراسیون ثالثه رسانه است. این فرآیند همچنین کیفیتی استثنایی پساب تولید میکند که قادر به برآورده کردن سختترین الزامات کیفیت آب است، یک طرح شماتیک مدولار که به سهولت گسترش و انعطافپذیری پیکربندی، عملیات قوی و قابل اعتماد و کاهش الزامات ضدعفونی پاییندست امکانپذیر است.